สำหรับวันที่ 19 กรกฎาคม

 

มีเสียงกระซิบว่าพรุ่งนี้ตอน 15:30 ริวกับโทโมะจะข้ามถนนจากที่พักไปหาพี่ปู เจ้าของโรงแรมบ้านชานภู ที่อาสาพาพวกเขาไปคุยกับพี่ร้านอาหารตามสั่งที่รู้จักคนญี่ปุ่นที่เคยอยู่ที่ด่านซ้าย

ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเป็นคนที่เกี่ยวข้องกับคนที่ริวกำลังตามหาหรือเปล่านะ

​

16:00 เบียร์มารับโทโมะกับริวไปหาตาฉลาดที่บ้านน้ำพุง 🏡

เบียร์เล่าให้ฟังว่าเขาประทับใจความจริงใจของตาฉลาดอย่างไร พอไปถึงตาฉลาดก็พาพวกเขาเดินชมสวน พวกเขารู้สึกว่าบรรยากาศเหมือนเป็นดินแดนวิเศษณ์แสนลึกลับ รู้สึกตื่นตาตื่นใจกับทุกอย่าง หลังพุดคุยกับตาฉลาดเสร็จพวกเขาก็กลับไปที่โรงแรมบ้านชานภูเวลา

​

18:00 ไปรับ ส้ม ที่เป็นนักจิตวิทยาคลินิกที่โรงพยาบาล พวกเขานัดกันไว้ว่าจะไปดูพระอาทิตย์ตกที่จุดชมวิวด้วยกันที่โรงแรมบ้านชานภู พวกเขาบังเอิญได้เจอเปรี้ยวที่เรียนจบมัธยมจากด่านซ้ายแล้วออกไปเรียนมหาวิทยาลัยที่ภาคเหนือ จากนั้นกลับมาที่บ้านอีกครั้ง ริวกับโทโมะก็เคยออกจากบ้านเกิดไปอยู่ที่โตเกียวเหมือนกัน พวกเขาเข้าใจทั้งความรู้สึกอยากออกจากบ้านเพื่อไปเรียนรู้บางอย่างและอยากกลับบ้านอีกครั้ง ส้มเอาของกินติดไม้ติดมือมาให้พวกเขากินในรถ พอไปถึงพวกเขาคุยกันถึงแง่งามเล็กๆ ที่ทำให้ชีวิตในด่านซ้ายเป็นชีวิตที่เบียร์และส้มเลือก และเมื่อพระอาทิตย์ตก พวกเขาก็มองดูแสงสีส้มแดงด้วยกันในความเงียบจนมันลับตาไป 🌅